Γιατί καθυστερεί η αξιολόγηση; Eίναι το εύλογο ερώτημα. Η απάντηση είναι ίδια εδώ και μήνες: ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι θα περιορίσει το κόστος για τον ΣΥΡΙΖΑ, εξ ου και ο ισχυρισμός ότι η δική του «αντίσταση» φέρνει μέτρα μόνο 5,4 δισ, ενώ οι προηγούμενοι έφεραν πολύ περισσότερα. Πέραν του ότι αυτό είναι ανακριβές ο κ. Τσίπρας για να κλείσει-με καθυστέρηση λόγω …διαπραγματεύσεων-την αξιολόγηση θα πρέπει να αποδεχθεί και το εφεδρικό πακέτο των 3,5 δισεκατομμυρίων (Το οποίο γενικώς προβλέπεται στην συμφωνία που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας πέρυσι το Καλοκαίρι και ας υποστηρίζει τώρα το αντίθετο). Θα μπορέσει η κυβέρνηση να αποφύγει τα νέα μέτρα-κάβα, πείθοντας εκείνη τον κ. Τόμσεν ότι θα πετύχει τους στόχους και δεν θα χρειαστούν; Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, η απάντηση «ναι, θα τα καταφέρει» δεν υπάρχει. Και το παρελθόν και το παρόν αυτό δείχνουν.
Tότε θα ρωτήσετε γιατί ο κ. Τσίπρας καθυστερεί και αφήνει να διαρρεύσει από το περιβάλλον του ότι μπορεί και να πάμε σε δημοψήφισμα, μπορεί σε εκλογές , σε «πολιτική λύση» ή και σε «πολιτική ρήξη»; Βέβαια έχει ξαναζητήσει και παλαιότερα πολιτικές λύσεις, έχει ταξιδέψει στην Ευρώπη, έχει συζητήσει με πολιτικούς ηγέτες άλλων χωρών, από τους οποίους ζήτησε βοήθεια, αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Τώρα επιδίδεται και πάλι σε επικοινωνιακά τεχνάσματα, όπως τον κατηγορούν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, επειδή δεν μπορεί να περάσουν εύκολα τα προληπτικά μέτρα του μνημονίου «κάβα». Επειδή δηλαδή λαμβάνει μηνύματα ότι μπορεί τα μέτρα 5,4 δισ. να περάσουν αλλά όχι τα προληπτικά, αυτό που κάνει είναι να δείχνει «σκληρός παίκτης» ώστε να πάρουν πίσω οι δανειστές την άμεση νομοθέτηση και να συμφωνήσουν στη νομοθέτηση όποτε παραστεί ανάγκη. Κάτι τέτοιο, με την κατάλληλη «βάφτιση» θα περνούσε και ο πρωθυπουργός θα εμφανιζόταν ότι αγωνίστηκε και πέτυχε μια καλή συμφωνία.
Υπάρχει όμως και το σενάριο της οριστικής απόφασης για «πολιτική ρήξη». Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι πιθανό αυτό το σενάριο, αλλά κατ άλλους η περίπτωση ο κ. Τσίπρας να τα σπάσει με τους δανειστές και να οδηγηθεί σε παραίτηση καταγγέλλοντας το ΔΝΤ, συγκεντρώνει μικρές πιθανότητες. Το ερώτημα πάντως είναι αν η τυχόν παραίτησή του θα μπορούσε να είναι αρχή για μια οικουμενική κυβέρνηση ή το ξεκίνημα για μια προεκλογική περίοδο κατά την οποία η οικονομία θα έχει τιναχτεί στον αέρα. Άλλωστε το «στέγνωμα» των ταμείων και το «σκούπισμα» των αποθεματικών θα μπορούσε να σημαίνει πράγματι ότι ο κ. Τσίπρας έχει αποφασίσει να το πάει μέχρι τέλους και στο βάθος να στηθούν κάλπες. Κι όμως τα πράγματα είναι απλά. Η παρούσα κυβέρνηση έχει υποχρέωση να ολοκληρώσει αυτό που ανέλαβε. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα είναι εγκληματική αποφυγή ευθυνών. Θα είναι τυχοδιωκτισμός.
