Του Κωνσταντίνου Σιούμπουρα
Στην Αθηνών – Λαμίας, 20 χιλιόμετρα από το τραγικό 83ο όπου την προηγούμενη μέρα είχαν σκοτωθεί τρεις νέοι άνθρωποι κι ένα παιδί 3 ετών. Στο απέναντι ρεύμα, προς Αθήνα τεράστιο το μποτιλιάρισμα που σταματά ξαφνικά μόλις περνά κάποιος από το μοιραίο πάρκινγκ. Όλοι αυτοί οι Έλληνες οδηγοί πήγαιναν για να δουν από απέναντι έναν καμένο τοίχο. Και μόλις περνούσαν, αφού έβριζαν τον υπαίτιο, τον πλούσιο γόνο που πήρε το πανάκριβο αυτοκίνητο και σκόρπισε το θάνατο, αφού έκαναν τον σταυρό τους για τα αθώα θύματα, κι αφού έφτυναν τον κόρφο τους για να μην τους συμβεί κάτι τέτοιο στη ζωή τους, έριχναν και μια γκαζιά για να φτάσουν νωρίτερα στην Αθήνα.
Έχουν σκεφτεί όμως οι περισσότεροι από αυτούς ποιοι οδηγούν μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά να οδηγούν με 250 χιλιόμετρα την ώρα, χωρίς κανονικά λάστιχα, χωρίς μια στοιχειώδη εκπαίδευση, όχι μόνο πώς να οδηγείς ένα απλό αυτοκίνητο αλλά και πώς να κυκλοφορείς με super car; Στην Ελλάδα δυστυχώς πολλοί παίρνουν ένα δίπλωμα, συνήθως με μίζα, αγοράζουν ένα αυτοκίνητο, συνήθως δεν ξέρουν ούτε πού μπαίνουν τα λάδια και βγαίνουν στο δρόμο. Τρέχουν σαν τρελοί, οδηγούν μιλώντας στο κινητό τηλέφωνο, κρατάνε το τιμόνι με το ένα χέρι και στο άλλο έχουν τσιγαράκι και καφέ. Βρίζουν στο δρόμο, μουντζώνουν, εκνευρίζονται, τρέχουν να προλάβουν στην Εθνική κάποιον για να κάνουν τσαμπουκά. Οδηγούν χωρίς ζώνες, πολλές φορές για να μην ακούνε τον ενοχλητικό θόρυβο που προειδοποιεί, κάθονται πάνω στη ζώνη, λες και μόνο το πρόστιμο της τροχαίας τους ενδιαφέρει.
Πόσοι και πόσοι Ελληνάρες βάζουν τα παιδιά τους στο μπροστινό κάθισμα ή στο πίσω χωρίς τα ειδικά καθίσματα; Πόσες φορές έχουμε δει μανάδες να κάθονται πίσω κρατώντας στα χέρια νεογέννητα που με το πρώτο τρακάρισμα θα εκσφενδονιστούν στο παρμπρίζ; Πόσοι οδηγούν έχοντας πιεί … ένα ποτηράκι και μετά πιάνουν το τιμόνι; Αλλά και η γενικότερη συμπεριφορά στους δρόμους είναι άθλια. Ένα παράδειγμα καφρίλας και παντελούς έλλειψης παιδείας. Η Ελλάδα πάσχει σε πολλά σημεία, σε ό,τι αφορά την οδική ασφάλεια. Πάνω από 1.500 συνάνθρωποι μας πεθαίνουν κάθε χρόνο στους ελληνικούς δρόμους, μαζική δολοφονία δηλαδή που ούτε σε πόλεμο με την Τουρκία δεν θα μπορούσαμε να δούμε. Και υπάρχουν πολλοί φταίχτες. Φταίνε οι άθλιοι ελληνικοί δρόμοι για τους οποίους κατασπαταλώνται δισεκατομμύρια για τους εθνικούς εργολάβους και η χώρα μοιάζει τριτοκοσμική. Φταίνε οι Έλληνες οδηγοί που δεν φροντίζουν να μάθουν το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής τους. Της δικής τους και χιλιάδων άλλων. Φταίει η άθλια ελληνική νοοτροπία, ο Ελληναράς που κρύβουμε μέσα μας και βγαίνει με το παραμικρό. Κυρίως βγαίνει στους δρόμους μετατρέποντας τους οδηγούς σε κινητές καρμανιόλες. Φταίει η ίδια η πολιτεία που δεν κάνει τα βασικά. Όπως π.χ. να καθιερώσει ως υποχρεωτικό μάθημα την κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολεία. Από την πρώτη δημοτικού τα παιδιά να μαθαίνουν βασικούς κανόνες συμπεριφοράς και να γίνονται ολοκληρωμένοι οδηγοί πριν πατήσουν τα 18.
Δεν φταίει μόνο το κράτος που επιτρέπει ακόμη και σήμερα να σβήνονται οι κλήσεις. Φταίμε κι εμείς. Δεν φταίει το κράτος, αλλά εμείς που παραβιάζουμε τα όρια ηλικίας. Βλέπεις 80χρονους να δίνουν μίζα στον οφθαλμίατρο για να πάρουν χαρτί καταλληλότητας. Φταίνε και οι ίδιοι οι γονείς, που μαθαίνουν στα παιδιά τους ότι είναι κυρίαρχοι στους δρόμους χωρίς να έχουν την ικανότητα γι’ αυτό. Που τους αφήνουν να κάνουν μαγκιές οδηγώντας στα όρια και τραβώντας… σέλφι για να ρίξουν τη γκόμενα. Που δεν τους μαθαίνουν τα βασικά από μικρά ή μάλλον τους μαθαίνουν πώς να βρίζουν μέσα στο αυτοκίνητο, πώς να μουντζώνουν, πώς να τρέχουν σαν τρελοί. Ή που δεν ασχολούνται καν μαζί τους . Αλλά μετά κλαίνε για τον άδικο χαμό με την πανάκριβη Μερσεντές του λαϊκού τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη και βρίζουν τον γιο του Βακάλη, τον πλούσιο γόνο, που προκάλεσε την τραγωδία στην Εθνική με την Πόρσε.
