του Κωνσταντίνου Σιούμπουρα
Πριν από λίγες ημέρες έκανε την εμφάνιση του στα ράφια των βιβλιοπωλείων το μυθιστόρημα με τίτλο «Παράλληλες Τροχιές». Μέσα από τις σελίδες του περιγράφεται η πορεία ενός ζευγαριού από την παιδική τους ηλικία μέχρι την ενηλικίωση τους και τα πρώτα τους βήματα στην αγορά εργασίας, ενός ζευγαριού που ξαφνικά από το «μακρινό» 1984 μεταφέρεται στο σήμερα. Ο συγγραφέας του βιβλίου κ. Κώστας Ραυτόπουλος μίλησε αποκλειστικά στο menoeuropi.gr
Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο «Παράλληλες Τροχιές». Πότε έχετε ορίσει την ημερομηνία της πρώτης παρουσίασης;
Το βιβλίο « Παράλληλες Τροχιές» κυκλοφόρησε στις 20 Μαΐου από τις εκδόσεις Φιλύρα. Η πρώτη παρουσίαση έχει καθορισθεί για τις 2 Ιουνίου, ημέρα Πέμπτη και ώρα 20:00 στο Δημαρχείο Χολαργού και συγκεκριμένα στην αίθουσα «Μίκη Θεοδωράκη». Πιστεύω ότι θα είναι μια βραδιά που θα μας ταξιδέψει πλαισιωμένη από μουσική και άλλα που θα τα δουν από κοντά όσοι προσέλθουν.
Ποιο είναι το θέμα του βιβλίου σας και σε ποιά κατηγορία λογοτεχνικού είδους θα το κατατάσσατε;
Το βιβλίο αναφέρεται σε δύο ζευγάρια νέων, στην πορεία τους από την παιδική – εφηβική ηλικία ως τη νεανική – πρώτα επαγγελματικά βήματα. Η πορεία αυτή ολοκληρώνεται χρονικά, λίγο πριν το «Οργουελικό» ορόσημο του 1984. Στα δύο τελευταία κεφάλαια ξαναβρίσκουμε τους ήρωες τριάντα χρόνια μετά δηλαδή στο σήμερα
Όσο αφορά τον χαρακτηρισμό του λογοτεχνκού κειμένου, θα έλεγα ότι μπορεί να θεωρηθεί ως μυθιστόρημα με παράλληλες πορείες ζωής των ηρώων του, που προεκτείνονται ως τις παρυφές της πραγματείας.
Ο τίτλος «Παράλληλες Τροχιές», τι σημαίνει στη διαμόρφωση της ιστορίας σας;
Η βασική ιδέα είναι ότι τα πάντα σ’αυτή τη ζωή ακολουθούν πορείες που εξελίσσονται παράλληλα: από τα ελάχιστα σωματίδια της ύλης που βρίσκονται μονίμως σε τροχιά, τους ανθρώπους που βιώνουν καθημερινά την πορεία της ζωής τους, ως τις χώρες , τους λαούς που πορεύονται ιστορικά μέσα στο χρόνο. Την απεικόνιση αυτής της παραλληλίας επιχείρει το μυθιστόρημά μου.
Γιατί κάποιος αναγνώστης να προτιμήσει να αγοράσει το βιβλίο σας και μάλιστα σε μία εποχή όπου το αντίτιμο αγοράς μπορεί να θεωρηθεί ως σημαντικό έξοδο; Εξάλλου είστε πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας και κάποιος αναγνώστης θα επέλεγε εύκολα κάτι από τα … «γνωστά».
Αυτή την τελευταία άποψη την άκουσα δυστυχώς από καταξιωμένη συγγραφέα και μάλιστα στα όρια … της προτροπής. Εγώ δεν θα έλεγα σε κανέναν ούτε να αγοράσει, ούτε να μην αγοράσει ο,τιδήποτε. Απλώς καταθέτω μια καινούργια πρόταση που ξεφεύγει από τα κλισέ της τελευταίας δεκαετίας. Το βιβλίο «Παράλληλες Τροχιές» είναι πρωτότυπο, ευχάριστο, συγκινητικό, κεντρίζει το θυμικό του αναγνώστη, δίχως να τον κουράζει. Μέσα από τις ζωές των ηρώων του αγγίζει πολλά θέματα της πολύ πρόσφατης Ιστορίας, καθώς και της σύγχρονης πραγματικότητας: Εκπαίδευση, αλλοτρίωση ανεκπαίδευτων πολιτών, αθλητισμός, οικονομία, σινεμά, ως και θεωρίες συνωμοσίας (στις οποίες η μυθοπλασία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα). Οι ήρωες ζουν, συμμετέχοντας ως πρωταγωνιστές στα γεγονότα. Έτσι διαμορφώνουν, μέσα από την καθημερινότητά τους, την Ιστορία της χώρας. Η ψυχολογία των σχέσεών τους, οι ερωτικές ιστορίες που εκτυλίσσονται, κτίζουν αθέλητα τη σημερινή κατάσταση των ίδιων, αλλά και της πατρίδας τους. Κι όλα αυτά μέσα από μια σειρά γεγονότων που είναι αληθοφανή, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν καθαρή μυθοπλασία: Βαλκανιάδα στίβου, ομιλία Κωνσταντίνου Καραμανλή, συναυλία Μίκη Θεοδωράκη, ορκωμοσία κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας και χίλια τόσα ακόμη.
Αναφέρατε ότι οι ήρωες σας μετά το ορόσημο του 1984, βρίσκονται ξαφνικά στο σήμερα. Με τον τρόπο αυτό περνάτε κάποιο μήνυμα γι’αυτό που βιώνουμε στις ημέρες μας;
Ασφαλώς ένα λογοτεχνικό βιβλίο δεν θα διεκδικούσε την πατρότητα λύσεων σε οικονομικά ή ψυχολογικά προβλήματα (παρά το γεγονός ότι κυκλοφορούν παρόμοια βιβλία). Όμως στα δύο τελεταία κεφάλαια, μέσα από τη ζωή των ηρώων πάντοτε, αναβλύζουν πυγαίες ενεργειακές δυνάμεις προερχόμενες από τον ψυχισμό και τις ιδιαιτερες ικανότητες των πρωταγωνιστών, που ανατρέπουν δυνητικά τα κακώς κείμενα. Σ’ αυτό το τελευταίο συμβάλλουν λιγάκι τα μαθηματικά, δηλαδή η κοινή λογική, η Ιστορία μας, η αγάπη, τα διαμάντια της φυλής, από το Δημόκριτο, τον Πυθαγόρα, τον Ευριπίδη και τον Αριστοφάνη, ως το Νανόπουλο, τον Ζερβό, το Χορν και τον Τσιφόρο. Άρα μάλλον υπάρχουν πολλές ελπίδες μέσα στη συνθετότητα της Ιστορίας μας!
