Σε μία περίοδο που η γεωπολιτική σκακιέρα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο έχει πάρει φωτιά, η Ουάσιγκτον προχωρά σε αλλαγή πρεσβευτή στην Αθήνα. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανησυχεί για μία σειρά από θέματα στα οποία εμπλέκεται η Ελλάδα (προσφυγικό, παρουσία ΝΑΤΟ, φυσικό αέριο, ΑΟΖ, ελληνοτουρκικές σχέσεις, σκοπιανό, αναταράξεις στην Ευρωζώνη κ.ά., γι’ αυτό και επιλέγει για τη θέση έναν «μπαρουτοκαπνισμένο» διπλωμάτη.
Προσωπική επιλογή της υφυπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Βικτόρια Νούλαντ και με περισσότερα από τριάντα χρόνια καριέρας στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, ο Τζέφρι Πίατ έρχεται στην Ελλάδα όχι απλά για να αντικαταστήσει τον Ντέιβιντ Πιρς, αλλά για να σηματοδοτήσει την αλλαγή στάσης των ΗΠΑ στην περιοχή. Ήδη, άλλωστε, η Ουάσιγκτον φρόντισε μέσω ενός κειμένου τριών θέσεων σε Αθήνα και Άγκυρα –για την παρουσία της νατοϊκής αρμάδας στο Αιγαίο-, φρόντισε να δείξει πως στο εξής η πολιτική της θα είναι πιο παρεμβατική. «Πρόκειται για ένα πρόσωπο ιδιαιτέρως παρεμβατικό, που δεν έχει κανένα φραγμό να ξεπεράσει τα λεπτά διπλωματικά όρια», εξομολογείται στο «Μένω Ευρώπη» πολύπειρος Έλληνας πρέσβης με γνώστη της δράσης του κ. Πίατ.
Γεννημένος το 1963 σε μία μικρή πόλη του Σαν Ντιέγκο, ο Τζέφρι Πίατ ξεκίνησε τη διπλωματική του καριέρα το 1990 από την Ονδούρα, ως υποπρόξενος στην πρωτεύουσα Τεγουσιγάλπα. Το 1997 (και για τα επόμενα δύο χρόνια) διορίζεται προϊστάμενος του αμερικανικού Προξενείου στη Λαχώρη, τη μεγαλύτερη και πιο σημαντική επαρχία του Πακιστάν. Αμέσως μετά ακολουθεί μία ακόμη σημαντική αποστολή, αυτή τη φορά στο Γενικό Προξενείο στο Χονγκ Κογνκ, ενθαρρύνοντας το διάλογο για τον έλεγχο του εμπορίου και των εξαγωγών. Από το 2002 έως το 2007, υπηρέτησε στην αμερικανική πρεσβεία στο Νέο Δελχί, ενώ το 2006 αναβαθμίζεται σε νο2 της διπλωματικής αποστολής στην Ινδία. Λίγο αργότερα και μέχρι τον Μάιο του 2010 εργάζεται ως αναπληρωτής επικεφαλής της αποστολής των ΗΠΑ στο Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας και άλλους διεθνείς οργανισμούς στη Βιέννη. Πριν αναλάβει τα προαχθεί σε πρέσβη είχε σημαντικό ρόλο στο Γραφείο Υποθέσεων Νότιας και Κεντρικής Ασίας από το Μάιο 2010 μέχρι τον Ιούλιο 2013.
Στις 30 Ιουλίου 2013 ο «μπαρουτοκαπνισμένος» διπλωμάτης φτάνει στο Κίεβο, προβάλλοντας ως αναγκαιότητα την καταπολέμηση της διαφθοράς που μαστίζει την πολιτική ζωή της Ουκρανίας. Ξεκινάει αμέσως μαθήματα εκμάθησης της γλώσσας, επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία την ανάγκη εγκαθίδρυσης σταθερότητας στην περιοχή και εμφανίζεται ως υπέρμαχος της προσέγγισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ στρέφεται εναντίον του προέδρου, Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Η κρίση στο εσωτερικό της χώρας το 2014 (σ.σ. η «πορτοκαλί επανάσταση») που οδηγεί στην απόσχιση της Κριμαίας, είναι ίσως η πιο δύσκολη περίοδος στην πολυετή καριέρα, με τις ΗΠΑ να εμφανίζονται ικανοποιημένες απ’ όσα –κυρίως παρασκηνιακά- κατάφερε.
Η καριέρα του σημαδεύεται από μία υποκλαπείσα συνομιλία που έχει με τη Βικτώρια Νούλαντ, στην οποία ο Τζέφρι Πίατ ακούγεται να λέει «γάμ@@ε την Ευρωπαϊκή Ένωση». Απαντώντας στο ηχητικό ντοκουμέντο η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν να κάνουν κάποιο σχόλιο σχετικά με την αυθεντικότητα του αποσπάσματος που ανέβηκε στο Youtube, ωστόσο, η υφυπουργός κα Νούλαντ έχει ζητήσει συγγνώμη από τους ευρωπαίους ηγέτες, για τα καταγεγραμμένα σχόλια. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η θητεία του στην Ουκρανία τον καθιστούν σε άριστο γνώστη της ρωσικής πολιτικής στην περιοχή της ανατολικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης, γνώσεις πολύτιμες ενόψει και της θητείας του στην Ελλάδα.
Στα «φρέσκα κουλούρια» τώρα και συγκεκριμένα στον ρόλο που θα κληθεί να παίξει στην Ελλάδα, αυτό που με βεβαιότητα μπορεί να ειπωθεί είναι ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να ελέγξουν τις εξελίξεις στην περιοχή. Η κρίση που σοβεί στο εσωτερικό της Τουρκίας, η… παντιέρα κατά πάντων που έχει σηκώσει ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν και η αναβάθμιση των προκλήσεων στο Αιγαίο, προβληματίζει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Δεν αποκλείσουν, μάλιστα, να στηθεί ένα νέο σκηνικό έντασης –ανάλογο με την κρίση των Ιμίων- και οι Αμερικάνοι θέλουν να έχουν στην Αθήνα έναν άνθρωπο που μπορεί να λειτουργήσει «πυροσβεστικά» και να διαχειριστεί «φλεγόμενες» καταστάσεις. Τέλος, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η στάση που θα κρατήσει ο Τζέφρι Πίατ απέναντι στην όποια προσπάθεια ελληνορωσικής προσέγγισης στον ενεργειακό τομέα –όποια κι αν είναι η έκβαση των εκλογών στην άλλη όχθη του Ατλαντικού-.
