Σε αποστολή χαμηλών προσδοκιών και υψηλού κινδύνου βρίσκεται το οικονομικό επιτελείο, την ώρα που δείχνουν να επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες για ανοικτή γραμμή επικοινωνίας μεταξύ ΔΝΤ- Βερολίνου και χάραξη κοινής γραμμής απέναντι στο ελληνικό ζήτημα.

Έχοντας υποστεί ως τώρα μια τουλάχιστον στρατηγική ήττα- με δεδομένο ότι η επιδιωκόμενη τελική λύση δεν μπορεί να έρθει μόνο από τους Ευρωπαίους- και υποπίπτοντας σε λανθασμένες- όπως προκύπτει από το αποτέλεσμα- εκτιμήσεις, με πιο χαρακτηριστική ότι το Ταμείο θα μείνει εκτός προγράμματος, η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα καλείται να δώσει μάχες σε τρία πεδία, με τα “ανοικτά” προαπαιτούμενα της τρέχουσας αξιολόγησης να είναι το μικρότερο πρόβλημα.

“Το μέτωπο είναι ενιαίο και τα μέτρα που πρέπει να πάρει η ελληνική κυβέρνηση είναι συγκεκριμένα: η μείωση των αφορολογήτου και των συντάξεων”, σημειώνουν ευρωπαϊκές πηγές, δείχνοντας ποιο είναι αυτή τη στιγμή το “κλειδί” για το ξεμπλοκάρισμα της αξιολόγησης, ποιο είναι το πεδίο όπου η Αθήνα παίζει τα ρέστα της. Εδώ έγινε μια ακόμα εσφαλμένη εκτίμηση, καθώς η ελληνική πλευρά αφενός ανέμενε ότι η πρωτοφανής δημόσια αντιπαράθεση Κομισιόν- ΔΝΤ για τη μεθοδολογία του Ταμείου θα δικαίωνε πανηγυρικά τις ελληνικές θέσεις αφετέρου πίστευε ότι η εντυπωσιακή υπεραπόδοση του 2016 θα έπειθε και τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ. Η συμπόρευση, έστω με αστερίσκους, των Ευρωπαίων με το Ταμείο δικαίωσε όσους έβλεπαν εξαρχής ότι η γραμμή Σόιμπλε δεν πρόκειται να σπάσει από τις Βρυξέλλες και μάλλον αιφνιδίασε την Αθήνα, όπως φάνηκε στο Eurogroup του Ιανουαρίου. Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση έχοντας απέναντι της τους δανειστές ως μπλοκ, θα επιχειρήσει να περιορίσει τον όγκο των μέτρων που ζητά το Ταμείο (περίπου 3,6 δισ ευρώ) και ως εκ τούτου ακόμα κι αν ληφθεί απόφαση για επιστροφή του Κουαρτέτου στην Αθήνα, οι διαπραγματεύσεις θα έχουν διάρκεια. Κυβερνητικές πηγές “βλέπουν” ως απώτατο όριο τον Απρίλιο, όταν θα επικυρωθούν από τη Eurostat τα στοιχεία του 2016, ενώ στο τέλος του ίδιου μήνα είναι προγραμματισμένη συνεδρίαση της ΕΚΤ.

Το δεύτερο πεδίο είναι αυτό του Χρέους. Ευρωπαϊκές πηγές και πληροφορίες από το Βερολίνο συνέκλιναν τα προηγούμενα 24ωρα ότι το Ταμείο θα μπει στο ελληνικό πρόγραμμα αν πάρει τα δημοσιονομικά μέτρα που ζητάει, ακόμα κι αν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το Χρέος περιοριστούν σε μια “φωτογραφία”. Η “βροχή” των δημοσιευμάτων από το γερμανικό Τύπο και η είδηση της συνάντησης Μέρκελ- Λαγκάρντ ισχυροποιούν, σχεδόν “δένουν” το σενάριο της προσυνεννόησης μεταξύ των δύο ισχυρών πόλων του προγράμματος, χωρίς βέβαια να μπορεί κανείς να αποκλείσει το απρόοπτο. Η συμμετοχή του ΔΝΤ με μια πολιτική δέσμευση, εν είδη εγγύησης των Ευρωπαίων, για το ελληνικό Χρέος, εξυπηρετεί πρωτίστως το σημερινό συνασπισμό στο Βερολίνο, αλλά είναι λίαν αμφίβολο αν διευκολύνει την Αθήνα, με δεδομένο ότι θα εκτονώσει την πίεση στους Ευρωπαίους για ένα σαφή προγραμματισμό ελάφρυνσης του Χρέους. Στο καλύτερο δυνατό σενάριο, αυτή η “φωτογραφία” θα είναι αρκούντως ισχυρή και πειστική, που θα βοηθήσει την ΕΚΤ να εκπονήσει μια θετική Ανάλυση Βιωσιμότητας, η οποία με τη σειρά της θα ανοίξει το δρόμο για το QE. Όπως τονίζουν ευρωπαϊκές πηγές, η θέση της ΕΚΤ δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ωστόσο παραδέχονται ότι αν το ΔΝΤ μπει τώρα και χωρίς αστερίσκους στο ελληνικό πρόγραμμα, δύσκολα η ΕΚΤ θα κινηθεί σε αντίθετη κατεύθυνση.

Και κάπου εδώ θα γίνει η μάχη στο τρίτο πεδίο. Αυτό των αγορών. Από το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, όταν έγινε σαφές ότι η αξιολόγηση θα είναι περιπετειώδης, τα ελληνικά ομόλογα- ειδικά το 2ετές- δέχθηκαν μεγάλη πίεση, με τη νευρικότητα να επιστρέφει και να ενισχύεται όσο ακούγονταν ξανά οι λέξεις “Grexit” και “δραχμή”. Η εκτίμηση είναι ότι η όποια συμφωνία επιτευχθεί, όποτε επιτευχθεί, θα περάσει από το “κόσκινο” των αγορών, οι οποίες θα κρίνουν αν πρόκειται για την τελική λύση στο χρόνιο ελληνικό πρόβλημα ή αν για μια ακόμα φορά επιδιώκεται το κρύψιμο κάτω από το χαλί, με μια πολιτική απόφαση. Αναλυτές και ευρωπαϊκές πηγές, με τους οποίους συνομίλησε το iefimerida, συμφωνούν ότι μόνο αν η Ελλάδα καταφέρει να μπει στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, μπορεί να χτυπήσει την πόρτα των αγορών με επιτυχία.