Η αναμενόμενη από καιρό συμμαχία που φαίνεται να έχουν συνάψει η Γερμανική Κυβέρνηση με το ΔΝΤ κάνει εξαιρετικά δύσκολη την διαπραγμάτευση για τα νέα μέτρα και πολύ περισσότερο για τα αντίμετρα που λέει ότι θέλει να εφαρμόσει η Κυβέρνηση.

Το σκηνικό για την διαπραγμάτευση που αναμένεται να ξεκινήσει μέσα στην επόμενη εβδομάδα επικύρωσαν στην χθεσινή τους συνάντηση στο Βερολίνο η Γενική Διευθύντρια του ΔΝτ κ. Κριστίν Λαγκάρντ και η Καγκελάριος της Γερμανίας κ Άγγελα Μέρκελ συμφώνησαν να ξεχάσουν το χρέος μέχρι και το 2018 για να μην επηρεαστεί αρνητικά η προεκλογική εκστρατεία και αποφάσισαν να ρίξουν το βάρος στον λογαριασμό που θα πρέπει να πληρώσει η Ελλάδα δηλαδή το πακέτο των μεταρρυθμίσεων που ζητά από το καλοκαίρι το Ταμείο.

Όπως είναι φανερό η μητέρα των μαχών θα δοθεί στο πεδίο της μείωσης του αφορολόγητου και την περικοπή των συντάξεων . Το Ταμείο θεωρεί ότι και τα δύο μέτρα δεν είναι μόνο δημοσιονομικού χαρακτήρα αλλά θα είναι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που λείπουν από το ελληνικό πρόγραμμα.

Στην κατεύθυνση αυτή δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι και τα αντίμετρα που έχει διαφημίσει εδώ και κάποιες μέρες η Κυβέρνηση και αφορούν μείωση των συντελεστών ΦΠΑ και των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών.

Έτσι κι αλλιώς η εφαρμογή τους αλλά και η τελική ανταπόδοση τους σε σχέση με την υφεσιακά μέτρα που θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα θα εξαρτηθεί όχι από την επίτευξη αλλά από την υπέρβαση του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 2019 και μετά.

Με άλλα λόγια για αντίμετρα 1% του ΑΕΠ η Ελλάδα θα πρέπει να πετυχαίνει πρωτογενές πλεόνασμα τουλάχιστον 4,5% του ΑΕΠ ώστε να συμφωνήσει με τους δανειστές τι και που θα δώσει.

Μέτρα με σφραγίδα ΔΝΤ

Εκτός όμως από τα πρόσθετα μέτρα το ΔΝΤ θα πρέπει να βάλει την σφραγίδα του και στα άλλα θέματα της δεύτερης αξιολόγησης πολλά από τα οπαία παραμένουν κόκκινες γραμμές της Κυβέρνησης. Συγκεκριμένα:

Στις αλλαγές στο εργασιακό όπου το υπουργείο εργασίας θέλει να επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να μην αλλάξει τίποτα στο υφιστάμενο καθεστώς για τις ομαδικές απολύσεις.

Ωστόσο η ατζέντα του ταμείου είναι απελευθέρωση του ποσοστού των απολύσεων με άρση της διοικητικής ρύθμισης (δηλαδή της υπουργικής έγκρισης) διατήρηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε επιχειρησιακό επίπεδο . επαναφορά της ανταπεργίας και ελεύθερη διαπρα γμάτευση για το καθορισμό του κατώτερου μισθού.

Στην διαχείριση των τεσσάρων εμπορικών τραπεζών, μετά την αύξηση των κόκκινων δανείων κατά 1,5 δις ευρώ από την αρχή του χρόνου και την μετανάστευση καταθέσεων ύψους 2,4 δις ευρώ παρότι οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων συνεχίζουν να ισχύουν θα ζητήσει μέτρα.

Το πρώτο από αυτά θα είναι από το δάνειο του ESM να δεσμευτεί πρόσθετο κεφάλαιο 10 δις ευρώ από τα συνολικά 15 δις ευρώ που περίσσεψαν από την ανακεφαλαιοποίηση του 2015 για τις μελλοντικές ανάγκες των τεσσάρων μεγάλων εμπορικών τραπεζών.

Επίσης θα ζητήσει επιτάχυνση της εκκαθάρισης των κόκκινων δανείων που δείχνει να έχει καθυστερήσει μέσω επιτάχυνση των πλειστηριασμών και της πώλησης κόκκινων δανείων σε distress funds.

Στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας το Ταμείο θα πιέσει για την πώληση του 17% της ΔΕΗ επιπλέον ποσοστού 25% από τον ΑΔΜΗΕ και ταχεία ιδιωτικοποίηση σε ΔΕΠΑ ΔΕΣΦΑ και ΕΛΠΕ.

Στο δημόσιο θα ζητήσει παρεμβάσεις στα ειδικά μισθολόγια αξιολόγηση του προσωπικού και μόνιμη κινητικότητα που θα οδηγεί σε απολύσεις.

Στις απελευθερώσεις των αγορών προϊόντων θα πιέσει ξανά για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές την πώληση ΜΗΣΥΦΑ εκτός φαρμακείου και νέο κύκλο απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων.

Όλα αυτά εξηγούν γιατί όλοι μιλούν για σκληρή δουλειά μέχρι και το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.