Κατ’ επανάληψη έχει επισημανθεί από δημοσιολογούντες και δημοσιογραφούντες που δεν φέρουν παρωπίδες, ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εκμεταλλεύτηκε την συγκυρία καιροσκοπικά. Σε μια χώρα που όδευε ολοταχώς στην εξαθλίωση και σε έναν λαό που έχανε όλα τα – δίκαια και άδικα – κεκτημένα του, ένα κόμμα διαμαρτυρίας βρήκε τη λύση. Υποσχέθηκε τα πάντα στους πάντες. Εντόπισε με σχετική ευκολία αυτά που ήθελε να ακούσει και να πιστέψει ένας ολόκληρος λαός. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν αρνήθηκε το πολιτικό σύστημα αυτό καθ’ εαυτό. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τα στελέχη του, απευθυνόμενοι στις «πλατιές λαϊκές μάζες» στοχοποιούσαν με τη ρητορική τους, όχι τις αιτίες που μας έφτασαν στην χρεωκοπία, αλλά τους πολιτικούς που δεν εφάρμοσαν αμιγώς και απαρεγκλίτως όσα μας οδήγησαν στον γκρεμό.
Δεν κατήγγειλαν τις κακές πολιτικές πρακτικές, διότι τις ενθάρρυναν. Ενώ δεν στιγμάτιζαν τις γενεσιουργούς αιτίες της ελληνικής μεταπολιτευτικής κακοδαιμονίας, έστρεφαν τα δηλητηριώδη βέλη τους εναντίον πολιτικών σχηματισμών και πολιτικών προσώπων. Χτυπούσαν δηλαδή το αιτιατό και όχι το αίτιο. Την στρατηγική αυτή ο λαός δεν την αντιλήφθηκε. Στο πλαίσιο της υπεραπλούστευσης των πάντων λίγοι ενδιαφέρονταν να αναλύσουν τις προτάσεις και απόψεις των στελεχών του τότε κόμματος διαμαρτυρίας. Από την άλλη μεριά, οι πολιτικοί της εξουσίας και με αυτό αναφερόμαστε σε όσους εναλλάσσονταν στις κυβερνήσεις των τελευταίων σαράντα ετών, αδυνατούσαν να εκτιμήσουν την πορεία των πραγμάτων. Ήταν ανίκανοι να δουν εγκαίρως πρώτον, την κατάρρευση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και δεύτερον, την γιγάντωση ενός κόμματος διαμαρτυρίας.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν ακολούθησε, όμως, μόνο αυτή τη στρατηγική. Χρησιμοποίησε και την οργή του λαού για να τον μετατρέψει σε γόνιμο έδαφος. Αρχικώς, συντάχθηκε με την οργή του λαού, στη συνέχεια, κατόρθωσε να την χειραγωγήσει και τελικώς, την κατηύθυνε κατά των αντιπάλων πολιτικών προκαλώντας τις καταστροφικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015.
Δεν σταμάτησε εκεί. Συνέχισε να καλλιεργεί τον θυμό των πολιτών, μέχρι το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. Μέχρι τότε η κυβέρνηση δεν προέβαλε καμία αντίρρηση στις συγκεντρώσεις των πολιτών που έως εκείνη τη στιγμή την υποστήριζαν – πώς θα μπορούσε άλλωστε; – αντιθέτως τις απολάμβανε.
Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν ουσιωδώς. Εκεί που κανείς δεν περίμενε την κυβέρνηση της Αριστεράς να υπογράψει Μνημόνιο, αυτή έφερε δύο. Το δεύτερο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αιώνιο, λόγω κόφτη. Εκεί που δεν υπήρχε Έλληνας που να πιστεύει ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα μπορούσε να είναι αντιδημοκρατική, διαψεύστηκαν όλοι. Η κυβέρνηση αποκαλύφθηκε. Απέτυχε να αποδείξει ότι πίσω από τη συγκέντρωση «#Παραιτηθείτε» της Τετάρτης βρίσκεται η αντιπολίτευση. Το μόνο που αποκαλύφθηκε είναι ότι η συγκέντρωση θα γίνει μόνο από πολίτες, χωρίς να εμπλακούν κόμματα.
Επειδή η απόπειρα των κυβερνώντων να σηκώσουν τον πέπλο της…μυστικότητας των διοργανωτών ήταν εξ αντικειμένου απρόσφορη, η κυβέρνηση της Αριστεράς θεώρησε σωστό να αφορίσει την συγκέντρωση, ολισθαίνοντας στον ολοκληρωτικό της κατήφορο. Ο ειδικός στις γλώσσες, κ. Φίλης, ξιφούλκησε πρώτος. Ανέφερε ότι η συγκέντρωση κινείται «στα όρια της συνταγματικής ανοχής». Δεν εξήγησε, όμως, γιατί συμβαίνει αυτό, αποδεικνύοντας ότι είναι ένας Υπουργός που, δίχως πτυχίο Πανεπιστημίου όπως έχει γραφτεί στον Τύπο, κάνει παρά φύσιν ερμηνείες του Συντάγματος. Επόμενος ο κ. Νεφελούδης που εκτόξευσε αδιακρίτως ύβρεις, διότι τα χρόνια πέρασαν και δείχνει να έχει ξεχάσει ότι κάποτε το ολοκληρωτικό καθεστώς της δικτατορίας τον αντιμετώπιζε όπως ακριβώς αυτός τώρα τους αυριανούς διαδηλωτές. Στη σειρά ήρθε να προστεθεί ο κ. Σκουρλέτης, ο οποίος αφού υπεραμύνθηκε του έργου των Αγανακτισμένων (τους οποίους λησμόνησε να πει ότι διοργάνωνε και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) και των συνθημάτων που βροντοφώναζαν με πιο γνωστό το: «Να καεί, να καεί, το….. η Βουλή», επιτέθηκε στην συγκέντρωση «#Παραιτηθείτε» ισχυριζόμενος ότι διέπεται από μια ακροδεξιά λογική! Επιστέγασμα των ανωτέρω δηλώσεων αποτελεί η δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου, για όποιον είχε αμφιβολίες για το δημοκρατικό ποιόν της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία «το Παραιτηθείτε ως αίτημα κινείται εχθρικά προς τη χώρα», χαρακτηρίζοντας με απλά λόγια, όποιον διαδηλώσει αύριο κατά της επικινδυνότητας και της ανεπάρκειας της κυβέρνησης, ως εχθρό του λαού, ήτοι ως προδότη.
Τον τόνο του διχασμού που δίνει μια απομονωμένη και αδύναμη εκ των πραγμάτων θεσμικά κυβέρνηση θα πρέπει να τον αγνοήσουν οι πολίτες. Το Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 11 προβλέπει τη δυνατότητα των πολιτών να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα. Έτσι πρέπει να συμπεριφερθούν αύριο και όποτε άλλοτε γίνει κάτι παρόμοιο.
Όποιος είναι αντίθετος σε αυτή τη δημοκρατική λογική, απλώς δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Αυτό του Ολοκληρωτισμού. Και αυτοί που θα απορρίψουν τον ολοκληρωτισμό και τη φασίζουσα νοοτροπία της κυβέρνησης εν τέλει, είναι οι ίδιοι οι πολίτες. Πρώτα θα διαδηλώσουν ήσυχα αύριο και έπειτα θα αρχίσουν να απομυθοποιούν τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης της Αριστεράς. Σε αυτές προτεραιότητα είναι η διατήρηση της εξουσίας με κάθε τρόπο, δημοκρατικό ή μη, και η εκδίκηση της αστικής δημοκρατίας.
Αυτοί είναι και οι πραγματικοί σκοποί του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., οι οποίοι θα επιτευχθούν μόνο αν ο λαός διχαστεί. Αν ο λαός κλείσει τα αυτιά του στις Σειρήνες θα δείξει τον δρόμο στους κυβερνώντες. Αυτόν της παραίτησης…
